Yazar: admin

Biyografi Türü

Kendi alanlarında ünlü olmuş siyasetçi, bürokrat, asker, edebiyatçı, sporcu, bilim adamı, sanatçı, edebiyatçı, gazeteci, iş adamı vb.nin yaşam hikayelerinin anlatıldığı, kitaplarının tanıtıldığı, memleketlerine ve insanlığına neler kazandırdıklarının veya  kaybettirdiklerinin dile getirildiği metinlere biyografi (hayat hikâyesi, yaşam öyküsü) adı verilir. Eskiden

Pir Sultan Abdal

PİR SULTAN ABDAL (? -1590) 16. yüzyıl Alevi – Bektaşi halk edebiyatının en ünlü şairidir. Sivas’ın Yıldız ilçesinin Banaz köyünde dünyaya gelmiştir. Asıl ismi Haydar’dır. Bir ayaklanmaya liderlik ettiği gerekçesi ile 73  isyancı ile beraber yakalandığı ve Sivas Valisi Deli

Hacı Bektaş Veli

Hacı BEKTAŞ VELİ (1209 -1271) ♦ Horasan’dan Anadolu’ya göç eden dervişlerdendir. Yaşamı efsaneleştiği için hakkındaki bilgilerin çoğu kesin değildir. ♦ Bektaşi geleneklerini anlatan Makalat adlı eseri ve şathiyesi mevcuttur. ♦ Bugün bildiğimiz pek çok şiir aslında ona ait değilken sonradan

Fütüvvetname

FÜTÜVVETNAME ♦ Sözlük manası “gençlik, yiğitlik, cömertlik” anlamına gelen fütüvvet kelimesi terimsel manasıyla , tekke edebiyatının belirlediği insan tipinin ismidir. Bu insan tipinin özelliklerinin anlatıldığı eserlere “fütüvvetname” ismi verilir. ♦ Fütüvvetnamelere göre fütüvvet, kendinden çok halkını düşünmek, halkın sorunlarıyla dertlenmek,

Şathiye

SATHİYE ♦ Tasavvuf edebiyatındaki mizahî nitelikteki şiirlere verilen addır. ♦ Tasavvuf şiirindeki şathiyeler 2 türdür: Deli saçması gibi görünen, fakat açıklandığında manalı olduğu görülen şathiyeler ve Tanriya latife yollu seslenen, onunla senli benli sohbet eder gibi söylenen şathiyeler. ♦ Şathiyelerde Tanrı”nın

Devriye

DEVRİYE ♦ Tasavvuf felsefesindeki devir inancını anlatan şiirlerdir. Devir kuramında kainatın ve insanın Allah’tan çıkıp tekrar Allah’a döndüğü ifade edilir. ♦ Çoğunlukla Bektaşi şairlerince söylenmiştir. ♦ Devir inancına göre bu dünyaya gelen varlık ilkin cansızdır, daha sonra bitki, daha sonra

Nutuk

NUTUK ♦ Tekkelerde tarikata yeni giren gençlere yol göstermek, öğüt vermek ve tarikat kurallarını öğretmek için tasavvuf büyüklerince söylenmiş şiirlerdir. ♦ Daha çok Bektaşilerde görülür. ♦ Genellikle hece ölçüsü ile ve dörtlüklerle söylenir. ♦ Didaktik bir özellik taşır. Nutuk Örneği: