Düz Kafiye (Uyak)

Her iki dizenin kendi arasında kafiyelenmesidir. Divan şiirinde mesnevi nazım biçiminde görülen kafiye düzeninin aynısıdır: aa bb cc dd cc ….

a– Kandilli yüzerken uykularda
a– Mehtabı sürükledik sularda
b– Bir yoldu parıldayan gümüşten
b– Gittik… Bahs açmadık dönüşten
c– Hulyâ tepeler, hayal ağaçlar
c– Durgun suda dinlenen yamaçlar
d– Mevsim sonu öyle bir zaman ki
d– Gaaip bir mûsikiydi sanki.

(Yahya Kemal)

Bazı kaynaklar aaab cccb biçiminde koşma tipi uyağı da düz kafiye olarak göstermekteyse de bu, tartışmaya açık bir durumdur; ancak, aaaa, bbbb biçimindeki bir kafiye düzenini düz kafiye olarak tanımlamak yanlış olmaz.