Etiket: Tekke edebiyatı nazım biçimleri

Şathiye

SATHİYE ♦ Tasavvuf edebiyatındaki mizahî nitelikteki şiirlere verilen addır. ♦ Tasavvuf şiirindeki şathiyeler 2 türdür: Deli saçması gibi görünen, fakat açıklandığında manalı olduğu görülen şathiyeler ve Tanriya latife yollu seslenen, onunla senli benli sohbet eder gibi söylenen şathiyeler. ♦ Şathiyelerde Tanrı”nın

Devriye

DEVRİYE ♦ Tasavvuf felsefesindeki devir inancını anlatan şiirlerdir. Devir kuramında kainatın ve insanın Allah’tan çıkıp tekrar Allah’a döndüğü ifade edilir. ♦ Çoğunlukla Bektaşi şairlerince söylenmiştir. ♦ Devir inancına göre bu dünyaya gelen varlık ilkin cansızdır, daha sonra bitki, daha sonra

Nutuk

NUTUK ♦ Tekkelerde tarikata yeni giren gençlere yol göstermek, öğüt vermek ve tarikat kurallarını öğretmek için tasavvuf büyüklerince söylenmiş şiirlerdir. ♦ Daha çok Bektaşilerde görülür. ♦ Genellikle hece ölçüsü ile ve dörtlüklerle söylenir. ♦ Didaktik bir özellik taşır. Nutuk Örneği:

Deme

DEME Alevi-Bektaşi tarikatlarında makam ve saz ile söylenen tekke şiirlerine “deme” ismi verilir. Deme Örneği Güzel âşık çevrimizi Çekemezsin demedim mi? Bu bir rıza lokmasıdır Yiyemezsin demedim mi? Yemeyenler kalır naçar Gözlerinden kanlar saçar Bu bir demdir gelir geçer Duyamazsın

Nefes Özellikleri ve Örneği

NEFES Bektaşi şairleri tarafından yazılan tasavvuf konulu şiirlerdir. Bu şiirlere nefes adı verilmesinin sebebi iç bilgisinden ve gerçeklerden söz edip kutsal bir ilhamla söylenildiğine inanılmasıdır. Teması da genellikle vahdet-i vücut inancının Bektaşilerce anlaşıldığı biçimidir. Hz. Ali methiyelerine ve naatlara da

İlahi

İLAHİ ♦ Allah’ı övmek ve ona karşı duyulan aşkı ifade etmek, ona yaklaşmak için söylenen lirik şiirlerdir. ♦ Belli bir makamla söylenir. ♦ Çoğunlukla hece ölçüsünün 7-8’li kalıbıyla yazılır. Aruzla söylenen ilahiler de mevcuttur. ♦ Uyak şeması , dörtlüklerle söylenenlerde

Nefes

Nefes ♦ Bektaşi- Alevi tekkelerinde okunan tasavvufi şiirlerdir. ♦ Genellikle vahdet-i vücut inanışı dile getirilir. ♦ Rindane, kalenderane, bazen de alaycı bir anlatımları vardır. ♦ Gazel ve koşma tarzında hece ölçüsüyle yazıldığı gibi sonradan aruzla da yazılmıştır. ♦ Daha çok,