Tanzimat Döneminde İlk Roman ve Hikayeler

TANZİMAT DÖNEMİNDE İLK ROMAN VE ÖYKÜ ÖRNEKLERİ

  • Tanzimat edebiyatında ilk roman, bir çeviridir. Yu­suf Kâmil Paşa’nın 1862’de Fransız yazar François Fenelon’dan yaptığı “Telemak” adlı çeviri ro­man, büyük ilgiyle karşılanmıştır.
  • Victor Hugo’nun “Sefiller“i, 1862’de “Mağdurîn Hi­kâyesi” adıyla çevrilmiştir.
  • 1864’te Daniel Defoe’nun “Robinson Crusoe”su, 1871’de Alexander Dumas (Aleksandır Düma)’nın “Monte Kristo”su çevrilmiştir. Bu çevirilerden son­ra da Tanzimat Döneminin sonuna kadar Batılı ro­man örnekleri tercüme edilmiştir.
  • Şemsettin Sami, 1870’te Türk edebiyatının ilk yerli’romanı olan Taaşşuk-ı Talat ve Fitnatı yazmış ve 1872’de bastırmıştır.
  • Namık Kemal, 1876’da ilk edebî roman olan İnti­bah“ı ve 1880 – 1883’te ilk tarihî roman olan Cezmi“yi yazmıştır.
  • Recaizade Mahmut Ekrem ilk realist roman olan Araba Sevdası‘nı yazmıştır.
  • Sami Paşazade Sezai, 1888’de Sergüzeştadlı romanıyla hürriyet özlemini ve esirliği işlemiştir.
  • Nabizade Nazım; ilk kez köy gerçeğine eğilmiş ve 1891’de Karabibik‘i, 1896’da ise “Zehra” adlı psikolojik romanı yazmıştır.
  • Edebiyatımızın, Batılı anlamdaki ilk öykü örnekleri ise yine Tanzimat Döneminde ortaya konmuştur. Ahmef Mithat Efendi‘nin, 1870’te yayımladığı “Letaif-i Rivâyat” adlı eseri ilk öykü denemesidir.
  • Sami Paşazade Sezai, hikâyelerini “Küçük Şeyler” adlı eserde (1891) toplamıştır. Bu öyküler Batılı anlamda öykü ölçülerine daha uygundur.