MEDDAH

• ♦ Meddah, seyirlik halk oyunlarının kimi ortak öğelerini kullanarak anlatan kişidir. Meddahlık, 17. yüzyıldan sonra bir yandan gerçekçi hikâyeciliğe dönüşmüş; bir yandan da saray maskaralarının ve mukallitlerinin hünerlerini de benimseyerek taklit ve temsil yönünü geliştirmiş, böylece seyirlik bir sanat özelliğini kazanmıştır.
• ♦ Meddah adı verilen kişinin, bir hikâyeyi canlandırarak anlattığı bu sanat, bir bakıma tek kişinin oynadığı bir tiyatro oyununa benzer. Meddahın anlatımında “dedi, cevap verdi, söyledi…” biçiminde söylenenlerin bir anlatıcı tarafından aktarılmasını sağlayan ifadeler yoktur. Meddah bu tür aktarma araçlarına başvurmadan, ses ve şive değişikliğiyle konuşanların kişiliğini belirtir. Yani anlatma yöntemini değil, gösterme yöntemini kullanır.
• ♦ Meddahlık geleneği, Batı etkisinin başlamasından sonra gelişiminin son döneminde hikâyecilik öğesini tümüyle atarak sadece göstermeye dayalı bir sanat olmuştur.’Örneğin son meddahlardan Borazan Tevfik, şehir hayatının günlük sahnelerini sadece taklitlerle, bir hikâyeye bağlamadan canlandıran bir sanatçı olarak tanınmıştır. Meddah Sururi de aynı tekniği plaklarında denemiştir. 20. yüzyıl başlarında Ahmet Rasim ve Ercüment Ekrem Talu, bu geleneği günlük gazetelerde mizah yazılarıyla sürdürmek istemişlerdir.