Adın Durumları (İsim Durum – Hal Ekleri)

ADIN DURUMLARI

1Yalın Durum: Durum eki almamış adlar yalın durumda bulunurlar; bu durumda diğer ekleri alabilirler:

Pencere, pencerem, pencereler…

2.  Belirtme Durumu: Eki “-i”dir. Eklendiği ad, anlamca belirtilmiş olur:

Ekmeği bana ver. (Verilmesi istenen varlık, yani ekmek, belirtilmiş olur.)

  • İyelik eki “-i” ile belirtme durum eki “-i” karıştırılmamalıdır. Belirtme durum eki almış sözcük anlamca belirtilirken iyelik eki ise eklendiği sözcüğün neye ya da kime ait olduğunu gösterir: “Kalemi kayboldu.” cümlesindeki “-i” eki kalemin III. tekil kişiye (o) ait olduğunu gösterir ve iyelik ekidir.

3. Yönelme Durumu: Eki “-e” dir. Bu eki alan sözcüğe yönelindiği belirtilmiş olur:

Arabaya binelim. (Yönelinen varlık “araba” belirtilmiş oluyor.)

  • “-e” eki her zaman yönelme durum eki görevinde kullanılmaz, “-e” eki almış ad, dolaylı tümleç görevinde kullanılırsa ad olur.

“Akşama buraya gel.” dendiğinde zarf (zaman zarfı),

“Yardıma koşun!” dendiğinde edat (için edatı anlamında) görevi üst lenir.

4. Bulunma Durumu: Eki “-de” dir. Bir varlığın, kavramın bir yerde bulunduğunu belirtir:

Kalem, çekmecede duruyordu. (Bulunulan yer “çekmece” belirtilmiş oluyor.)

  • “-de” durum eki almış adlar dolaylı tümleç görevi üstlenir:

Köpeği evde besliyorlar. (Nerede besliyorlar?: evde “dolaylı tümleç-ad”)

  • “-de” eki almış sözcük zarf tümleci görevinde kullanılırsa zarf olur:

Saat beşte gel. (Ne zaman gel?: saat ikide “zarf tümleci-zarf”)

  • “-de”, yapım eki olarak da kullanılabilir:

Gözde öğrenci Arzu.

Yüzdeni al ve git.

  • “-de” bulunma durum eki, bulunma anlamının dışında “iç, dış, yan, üst, yüzey” anlamları da taşıyabilir:

Üstünde mavi bir kazak vardı.

5. Ayrılma Durumu: Eki “-den” dir. Bir varlığın bir yerden ayrıldığını, uzaklaştığını belirtir:

Uçaktan şimdi indik. (Öznenin ayrıldığı yerin “uçak” olduğunu belirtiyor.)

  • “-den” eki almış adlar cümlede dolaylı tümleç görevi üstlenir:

Senden vazgeçemem. (Kimden vazgeçemem?: senden “dolaylı tümleç – ad”)

  • “-den” eki almış ad, sıfat ya da zarf olarak kullanılabilir:

altından kolye (sıfat) candan arkadaş (sıfat)

Buraya akşamdan geldik. (Ne zaman geldik?: akşamdan “zarf tüm­leci – zarf”)

  • “-den” eki, ad tamlamalarında ilgi eki (-in) yerine kullanılabilir:

aşağıdakilerin hangisi – aşağıdakilerden hangisi

  • İkilemelerde yer alıp zarf görevi üstlenebilir:

Akşamdan akşama annesine uğruyordu.