Etiket: Zamirler (Adıllar)

EK BİÇİMİNDE ZAMİRLER 1. İlgi Zamiri (-ki) Adın yerini tutan -ki ekidir Benim arabam yeni seninki (araban) eski. İlgi zamiri “-ki”den önce “-in, -im” tamlayan eki bulunur: sen-in-ki, ben-im-ki…       Sıfat yapan -ki, kimi bağlaçlardaki -ki ile karıştırılmamalıdır:

Belgisiz Zamirler Hangi adın yerini tuttuğu pek belli olmayan zamirlerdir (bazısı, başkası, kimileri, kimse, herkes, herhangi biri, birçoğu, birkaçı, hepsi, falan, filanca, şu bu, o bu..,) …. Bazıları yeşili daha çok sever. Soru Zamiri Adların yerini soru yoluyla tutan zamirlerdir.

İşaret Zamirleri İnsan dışındaki varlıkların yerini, işaret yoluyla tutan zamirlerdir. (bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar, öteki, beriki, diğeri, böylesi, bura, şura, ora…) Bunu, daha önce satın almıştım. “o” sözcüğü insan adı yerine kullanılırsa kişi zamiri, insan dışındaki bir varlık

Yapılarına Göre Zamirler Zamirler yapılarına göre ikiye ayrılır: basit yapılı, birleşik yapılı zamirler. Türemiş zamir yoktur çünkü zamirler yapım eki alınca zamir olma özelliğini kaybeder, adlaşır. Ben-cil, kim-lik.. a)    Basit Zamir: Yapım eki almamış zamirlerdir: sen, senin, bunu… b)  Birleşik

Kişi Zamirleri İnsan adının yerine kullanılan zamirlerdir (ben sen, o, biz, siz, onlar, kendi) Seni daha önce anlayamamışım. “Kendi” sözcüğü (dönüşlülük zamiri) özneyle ya da başka bir zamir­le birlikte kullanıldığında o sözcüğün anlamını pekiştirir: Dedikoduları kendi çıkarmış. Dedikoduları Ayşe kendi